Vitamines? Wat een onzin!

Als je maar gezond eet, heb je écht geen vitamines nodig!’ Klinkt dit bekend in de oren? Vast wel want hele discussies doen er de ronde als het gaat om het wel of niet nuttig zijn van vitamines en mineralen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik die discussie helemaal niet zo goed kan volgen. Want daar léven we toch van, van vitamines en mineralen?

Voedingswaarde

Een betere vraag zou zijn: ” Kun je voldoende vitamines, mineralen en sporenelementen uit je voeding halen of zou het zinvol zijn om bij te voeden?” Daar ga ik in deze blog met jou naar kijken. Naar echte voeding én naar bijvoeding. Als basis van onze voeding kennen we de koolhydraten, de eiwitten en de vetten. Maar wat veel belangrijker is, is wat er ín die koolhydraten, eiwitten en vetten verstopt zit, waaruit ze opgebouwd zijn. En de hoeveelheid van de vitamines en mineralen, dát bepaalt de waarde van de voeding; het gaat om de voedingswáárde.

Tekorten?

De discussie is enorm. Kom je stoffen tekort? Kom je er géén tekort? Kun je het met gewone voeding doen? Of moet je wél bijvoeden met supplementen? Er zijn voor- en tegenstanders. De tegenstanders worden extra gesterkt in hun mening omdat op veel vitamine potjes staat dat je bij een evenwichtige voeding voldoende vitaminen binnenkrijgt. Dit schijnt verplicht te zijn om te vermelden. Maar dan kom je bij de volgende vraag. Wat ís evenwichtige voeding? De schijf van 5? Oervoeding? Koolhydraatloos? Eiwitrijk? Wat is waar en wat is niet waar? Weet jij het nog?

Als je het goed bekijkt, hebben de tegenstanders eigenlijk wel gelijk. Je ZOU uit je voeding voldoende moeten kunnen halen en geen bijvoeding nodig moeten hebben. En vroeger was dat ook zo. Maar……

_{toen was de aarde nog veel vruchtbaarder.}
_{en toen was de bodem nog niet uitgeput zodat we de mineralen via de voeding binnenkregen.}
_{toen werden er geen bestrijdingsmiddelen gebruikt.}
_{en toen kwam het voedsel nog niet uit Verweggistan (reis- en bewaartijden).}
_{toen was er geen bewaarmogelijkheid dus men at altijd vers en met de seizoenen mee.}
_{en toen werd het eten niet geconserveerd.}
_{toen werden er geen E-nummers aan de voeding toegevoegd.}
_{en toen werd het eten op een andere manier bereid (er was geen magnetron).}
_{toen verpakte men geen rauwkost kant en klaar gesneden in een plastic zak met gas er bij om het meer dan een week houdbaar te maken.}
_{en toen was er nog geen milieuverontreiniging enz. enz.}

Risicogroepen

Buiten bovenstaande punten zijn er tegenwoordig ook nog eens veel meer risicogroepen dan ‘vroeger’ Risicogroepen zijn groepen van mensen die bijvoeding extra éxtra hard nodig hebben. Je mag daarbij denken aan ouderen, mensen die medicijnen gebruiken (medicijnen breken veel voedingsstoffen af), mensen die roken (roken breekt vitamine C af), vrouwen die de anticonceptiepil gebruiken, mensen die zwaar sporten, mensen die diëten volgen (je loopt geheid stoffen mis die essentieel zijn), mensen die lijden onder mentale stress (door de druk van de maatschappij en het feit dat ze continu móeten presteren), mensen die teveel alcohol gebruiken enz. enz.

_{Dus iedereen?}

_{Als je bovenstaande bekijkt, lijkt het logisch dat we allemaal bijvoeding nodig hebben. Want wie heeft er geen stress op dit moment? Het zijn je kinderen die je zorgen baren, je baan die op de tocht staat of je bedrijf dat niet goed loopt. Je hebt met rouw te maken, een scheiding of je hebt een tweede huis aan je broek. Of je maakt je zorgen om de politiek of de maatschappij. En er is niemand die ontkomt aan milieuverontreiniging. Of aan achteruit hollende voedingswaarden. We hebben er allemaal mee te maken. En al helemaal in deze tijd waarin Corona hoogtij viert. Enig idee wat dát met de mensen doet? Maar bijvoeding? Niet nodig! Wat mij altijd verbaast, is dat mensen beter voor hun auto zorgen dan voor zichzelf. En dat ze ook beter voor hun (huis)dieren zorgen dan voor zichzelf.}

_{Likstenen met selenium}

Koeien en paarden krijgen likstenen met zout en selenium. Die hangen in de wei en daar kunnen ze van likken als hun lichaam aangeeft dat ze een tekort hebben. En als je hond het ‘niet lekker doet’ en je gaat ermee naar de dierenarts is zijn eerste vraag steevast: “Wat geef je hem te eten?”. En je stapt, indien nodig, over op een beter merk hondenvoer. Maar als wíj naar de huisarts rennen, omdat ‘het beter kan’, worden we vaak, met alle respect, geadviseerd een paracetamolletje te nemen of een ander medicijn. Hoe vaak heb jij het meegemaakt dat een arts aan je vraagt wat je eet? Of hoeveel je beweegt? En of je wel lekker in je vel zit? Die grote verandering moet nog komen en er ís gelukkig een kentering gaande. Er zijn steeds meer artsen die de goede weg inslaan en dat juich ik toe vanuit het diepst van mijn hart! Chapeau voor die artsen die leefstijl als medicijn adviseren!!!

Voorstanders en tegenstanders

Er zijn tegenstanders van extra suppletie maar er zijn óók vóórstanders. Sommigen zijn zo pro vitamines, die maken er helemáál een potje van want die hebben de illusie dat je door het slikken van extra vitamines je slechte eetpatroon kunt compenseren. Dat zijn, met alle respect, de mensen die maar raak eten en hopen met een vitaminepilletje alles weer recht te kunnen breien. Dat is natuurlijk de wereld op zijn kop!

Gezonde voeding is de basis

Voedingssupplementen kunnen nooit een vervanging zijn voor goed en gevarieerd eten. Gezonde voeding zal altijd de basis moeten zijn en daarnaast kun je bekijken wat je extra bij zou kunnen voeden. Het heeft geen zin om maar raak te slikken en ondertussen lekker onverantwoord te blijven eten. De goede volgorde is:

_{Eerst je voeding en je leefstijl aanpassen}
_{Daarna bekijken welke bijvoeding je in kunt zetten}
_{Dán pas aan de medicatie}

_{Van essentieel belang}

_{Dat vitamines van essentieel belang zijn, wil zeggen (net zoals bij aminozuren) dat we ze niet zelf aan kunnen maken en dus via de voeding binnen moeten krijgen. Er zijn 13 verschillende vitamines en ze hebben allemaal hun eigen specifieke functie.}

Functie vitamines

Vitamines hebben ontelbare functies en hieronder noem ik de belangrijkste.

Ze werken als antioxidant (bescherming en reparatie van de lichaamscellen)
Versterken en onderhouden het immuunsysteem
Ontplooien een anti-stress-werking
Bezitten een ontgiftende werking
Helpen bij de omzetting van voeding in energie
Ondersteunen de hersenfuncties
Bevorderen de aanmaak van groeihormonen
Spelen een belangrijke rol in het zuurstofgebruik van de cellen
Beschikken over een hart beschermende functie
Beschermen tegen vroegtijdige veroudering
Werken regulerend op het zuur base evenwicht
Werken als bouwmaterialen voor de vorming van botten en tanden

Voedingsstoffen

Laten we er van uitgaan dat we zoveel mogelijk proberen de voedingsstoffen uit voeding te halen. Voeding is en blijft altijd de basis. Niet alleen vanwege die enkele verdwaalde vitamine of mineraal die we nog tegen hopen te komen maar zeker ook vanwege de vezels die in de voeding zitten. Dus: ‘Eten wat uit de keuken komt’. De voeding die we eten, zou zoveel mogelijk kleur moeten bevatten. Ik zeg altijd: “Eet met de kleuren van de regenboog”. Elke kleur groente en fruit heeft zijn eigen specifieke werking in het lichaam. Daarom hebben we elke dag alle kleuren nodig:

Rood: Tomaten, watermeloenen, radijsjes, frambozen, aardbeien enz. enz.
Geel: Wortels, mandarijnen, ananas, citroenen, pompoen, gele paprika’s enz. enz.
Groen: Waterkers, spinazie, groene asperges, boerenkool, groene thee enz. enz.
Paars: Bieten, bramen, bosbessen, rode kool, aubergine, rode uien enz. enz.
Wit: Champignons, uien, bloemkool, peren, knolrapen, knoflook enz. enz.

30 verschillende kleuren groenten en fruit per week

Naast het feit dat je elke dag 5 verschillende kleuren groenten en fruit nodig hebt, wil ik nog een stapje verder gaan. Je zou per week zo’n kleine 30 verschillende soorten groenten en fruit binnen moeten zien te krijgen. En liefst nog biologisch ook om de lever zoveel mogelijk te ontzien. Die heeft het namelijk al knetterdruk met allerlei andere belangrijke taken waardoor hij niet aan ontgiften toekomt. Maar het is een hele klus om bovenstaande in de praktijk te brengen. Houd je het 1 week vol om hier goed op te letten? Misschien 2 weken? 3? Maar dan ben je het echt helemaal beu om alles zo uit te kienen dat het plaatje klopt. Het is bijna onbegonnen werk. Dit is de reden waarom ik een groot voorstander ben voor bijvoeding, gewoon omdat ik het met mijn voeding anders niet red.

Voorzorg of nazorg?

“Maar , extra vitamines slikken kost geld!”. En ja, je hebt nog gelijk ook. Maar…gezondheid kost altíjd geld. Of je het nu besteedt aan voorzorg (preventie) of aan nazorg (medicatie). Je zult vroeg of laat in je gezondheid moeten investeren. Zowel in geld als in tijd. Ga je om financiële redenen supplementen halen bij de supermarkt? Bespaar je de moeite. Die zijn (meestal) synthetisch en die kun je net zo goed metéén door de w.c. spoelen omdat er van opname in het lichaam nauwelijks sprake is. ‘Goedkoop is duurkoop’. Dit gaat met betrekking tot supplementen zeker op.

Welke moet ik dan kiezen?

Momenteel zijn er zoveel verschillende soorten voedingssupplementen, dat je bijna door de bomen het bos niet meer ziet. Het ene merk nog mooier dan het andere. Er ontstaat keuzestress en dat wil je al helemaal niet hebben. Tijdens mijn opleiding orthomoleculaire geneeskunde heb ik al geleerd dat er 10 cruciale punten zijn waar een supplement aan moet voldoen om goed genoeg te zijn. Wil je meer advies, stuur dan een mailtje naar voeding@4effect.be.

ADH – Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid

Als je bijvoeding neemt, staat er altijd een ADH op de potjes. Deze term is wel bekend maar ik heb er grote vraagtekens bij. Ik las ergens in een boek dat je ADH beter kunt vertalen naar Achterlijke Dagelijkse Hoeveelheid. Ik vond het wel raar overkomen maar er zit wel een kern van waarheid in. Tijdens mijn opleiding orthomoleculaire geneeskunde zei Prof. Dr. Leo Pruimboom, één van mijn favoriete docenten, altijd: “De A.D.H. is nét genoeg om níet dood te gaan”. Zijn mening is dat we eigenlijk veel meer zouden moeten nemen dan er doorsnee op de potjes staat. Maar het lijkt wel alsof er bepaalde instanties zijn die niet wíllen dat de mensen GEZOND(er) worden. Gelukkig mag ik als therapeut wel wat extra adviseren omdat ik toevallig een papiertje heb. Toch ben ik er altijd redelijk voorzichtig mee; ik geef alleen advies aan mijn cliënten als erom gevraagd word en dan nóg laat ik de keuze uiteindelijk bij de cliënt.

Orthomoleculaire adviezen

Waar de adviezen van de Voedingsraad dienen om ‘net niet dood te gaan’, aldus Pruimboom, dienen de orthomoleculaire adviezen om GEZOND(er) OUD(er) te worden met behoud van energie en vitaliteit. Orthomoleculair wil zeggen dat het lichaam op een natuurlijke manier weer in balans gebracht wordt. Dat verklaart ook metéén mijn voorliefde voor natuurlijke supplementen op biologische basis, veilig voor thuisgebruik en met een hoge opneembaarheid in het lichaam voor optimaal resultaat.

_{Wat heb je minimaal nodig?}

_{Er zijn afgelopen jaren werkelijk dúizenden onderzoeken gedaan die bewijzen dat gebruik van voedingssupplementen je kan beschermen tegen een groot aantal klachten en ziektes. Dan rijst meteen de vraag: Wat heb je dan nodig en hoeveel? Er bestaan bepaalde basisadviezen zowel voor mannen als voor vrouwen. Omdat de meeste deelnemers van mijn programma en tevens de grootste doelgroep van De vrouw van 40+, heb ik een basissuppletie voor de vrouw van 40+ samengesteld. Het is een goed bedoeld advies en gebaseerd op 20 jaar ervaring en geweldige resultaten in mijn praktijk als orthomoleculair therapeut.}

Basissuppletie voor de vrouw van 40+

Tijdens mijn opleiding Orthomoleculaire Geneeskunde werd mij al heel snel duidelijk dat je, zeker als vrouw, en zeker als je ook nog eens boven de 40 zit, elke dag een bepaalde minimum hoeveelheid basissuppletie nodig hebt. Het advies wat ik kreeg van een orthomoleculair arts:

Een goede multi met vitamines, mineralen en plantenstoffen. Hierin zitten, als je een goede hebt gevonden, alle stoffen in de juiste verhoudingen die goed met elkaar samen kunnen werken.
Vitamine C: Bepaalde micro nutriënten kan ons lichaam zelf aanmaken maar helaas geen vitamine C. Een goede hoeveelheid vitamine C zou normaliter zijn 1000 mg per dag maar in tijden van extreme stress, zorgen en/of verdriet zou je er nog méér van kunnen gebruiken.
Calcium Magnesium om botontkalking te helpen voorkomen.
Omega 3 vetzuren: Omega 3 is dé ultieme ontstekingsremmer.
Vitamine D: Deze vitamine kan bescherming bieden tegen o.a. (borst)kanker, reumatische klachten en botontkalking, imuunsysteem
Aminozurencomplex: Een laatste supplement dat ik elke vrouw zou adviseren, is een plantaardig aminozurencomplex oftewel proteïne poeder. Het liefst op basis van soja waar alle essentiële aminozuren in zitten en fyto oestrogenen. Zo’n complex kan helpen bij overgangsklachten, slaapproblemen, depressieve klachten en huidproblemen en het stabiliseren van de bloedsuikerspiegel waardoor diabetes type 2 kan worden voorkomen.
Co-enzym Q10: Deze speelt een rol bij de aanmaak van energie op celniveau en het soepel houden van de celwanden. Zeker als iemand gebruik maakt van statines bij verhoogd cholesterol is Q10 onmisbaar. Normaal maakt het lichaam zelf Q10 aan maar door het gebruik van statines en het vorderen der jaren is ons lichaam steeds minder in staat om zelf Q10 aan te maken. Wil je ’s morgens je bed uit springen i.p.v. strompelen, dan is extra Q10 in de vorm van een supplement een onmisbare vriend.